نوشته های مشابه
این مجموعه که به همت واحد بقیع‌پژوهی پژوهشکده حج و زیارت و توسط آقای رضا تقی‌زاده گردآوری شده، شامل اشعاری درباره قبرستان بقیع است که طی دوره های مختلف توسط شاعران پارسی زبان سروده شده اند.
وهابیان دو بار در یکی در سال ۱۲۲۰ و دیگری در سال ۱۳۴۴ قمری با بدعت شمردن بنای بر قبور و زیارت، به تخریب اماکن و بقیعه‌های بقیع پرداختند. تخریب بقیع اعتراضات شدیدی از مسلمانان از جمله مردم ایران را به دنبال داشت و به همین منظور بسیاری از شیعیان هر ساله در هشتم شوال به عنوان «یوم الهدم» این روز را به سوگ می‌نشینند. و به مرثیه‌خوانی و یادآوری حادثه تخریب بقیع می‌پردازند.
این واقعه شوم موجب شد تا شاعران آئینی اعتراض خود را به زبان شعر بیان نمایند و به مظلومیت و غربت ائمه مدفون در بقیع اشاره نمایند. آنچه اکنون در گنجینه ادب ایران زمین از بقیع در دست داریم عمدتا به قرن اخیر باز می گردد. خوشبختانه در سال‌های اخیر توجه خوبی به واقعه تخریب بقیع شده است و شاعران نسل جدید به سرودن اشعار در قالب‌های گوناگون شعری پرداخته اند.
